Gdzie sprawdzić jakość powietrza?

Smogiem nazywamy wszelkie czynniki (chemiczne, fizyczne, biologiczne) zmieniające naturalny skład atmosfery. Aby lepiej badać i monitorować zanieczyszczenia powietrza, wyróżniamy takie parametry jak zawartość zawieszonych pyłów o różnych rozmiarach (PM1, PM2.5, PM10), występowanie gazów takich jak tlenki azotu, dwutlenek siarki, ozon i tlenek węgla, a także metale ciężkie oraz wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, które są kancerogenne. Poniżej znajdziecie listę stron, które na bieżąco pokazują stan jakości powietrza na całym świecie, a niektóre bardziej szczegółowe dane z najbliższej okolicy.

» 𝐀𝐢𝐫𝐥𝐲 (https://airly.org/)

Dane zbierane z naziemnych czujników monitorujących w czasie rzeczywistym takie parametry jak PM1, PM2.5, PM10, temperaturę, ciśnienie i wilgotność. Bardziej zaawansowane czujniki zbierają także informacje na temat stężenia NO₂, O₃, SO₂ i CO. Sieć ma wsparcie lokalnych samorządów i ciągle jest powiększana o kolejne detektory.

» 𝐈𝐐𝐀𝐢𝐫 (https://www.iqair.com/earth)

Globalny monitoring w czasie rzeczywistym prowadzony przez szwajcarską firmę IQAir specjalizującej się w technologiach związanych z jakością powietrza. Interesujący jest prowadzony ranking najbardziej zanieczyszczonych miejsc.

» 𝐏𝐥𝐮𝐦𝐞𝐋𝐚𝐛𝐬 (https://air.plumelabs.com/)

Strona prezentująca przetworzone satelitarne dane pochodzące z projektu monitoringu stanu atmosfery CAMS (Copernicus Atmosphere Monitoring Service).

» 𝐀𝐐𝐈𝐂𝐍 (https://aqicn.org/map/world/pl/)

Kolejna mapa jakości powietrza, tym razem przedstawiająca Indeks Jakości Powietrza (AQI – Air Quality Index). Wartość ta jest zwykle podawana przez agencje rządowe i jest uśrednieniem bardziej szczegółowych parametrów wymienionych wcześniej.

» 𝐀𝐢𝐫𝐍𝐨𝐰 (https://www.airnow.gov/)

Strona skupiająca się na monitoringu jakości powietrza w USA, za to zawiera ogromne zasoby informacyjne i edukacyjne na temat stanu atmosfery, pożarów i czynników zanieczyszczających.

𝑪𝒊𝒆𝒌𝒂𝒘𝒐𝒔𝒕𝒌𝒂
Słowo „smog” to zlepek słów smoke (dym) + fog (mgła), a sam termin nie jest nowy — używany był już na początku XX wieku.